Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα-Συνάντηση

Άνθος του ήλιου.
Του ποταμού άνθος.
Εγώ
Ήσουν εσύ; Το στήθος έχεις πάμφωτο
Και δεν σ’ είδα.
Αυτή
Πόσες φορές σε άγγιξαν
του φουστανιού μου οι άκρες!
Εγώ
Δίχως ν’ ανοίξω, ακούω στο λαιμό σου
τις άσπρες φωνές των παιδιών μου.
Αυτή
Τα παιδιά σου πλέουν στα μάτια μου
σαν κίτρινα διαμάντια.
Εγώ
Ήσουν εσύ ; Πούθε έσερνες
τούτες τις ατέλειωτες πλεξούδες, αγάπη μου ;
Αυτή
Στο φεγγάρι. Γελάς ; Ε λοιπόν
ολόγυρα στο άνθος του ναρκίσσου.
Εγώ
Πάλλει στο στήθος μου
ένα ερπετό αρχαίων φιλιών που υπνοβατεί.
Αυτή
Οι ανοιχτές στιγμές κάρφωναν
τις ρίζες τους πάνω στους στεναγμούς μου.
Εγώ
Δεμένοι με την ίδια αύρα
κατάματα κι ούτε που γνωριστήκαμε !
Αυτή
Τα κλαδιά πυκνώνουν, βιάσου.
Κανείς από τους δυό μας δεν γεννήθηκε !
Άνθος του ήλιου.
Άνθος του ποταμού
Μετάφραση: Στάθης Κομνηνός