Jorge Luis Borges- Everness

Μονάχα ένα πράγμα δεν υπάρχει: η λησμονιά.

Ο Θεός που περισώζει το μέταλλο, σώζει και τη σκουριά

κι εναποθέτει στην προφητική του μνήμη

τα περασμένα μαζί και τα μελλούμενα φεγγάρια.

Τα πάντα έχουν κιόλας γίνει. Οι μυριάδες αντανακλάσεις

που σκόρπισε ανάμεσα στη χαραυγή και στο σούρουπο

το πρόσωπό σου πάνω στους καθρέφτες

καθώς κι αυτές που ακόμα μέλλει ν’ αφήσει.

Κι όλα αυτά είναι μέρος του πολύμορφου κρυστάλλου

τούτης της μνήμης – του σύμπαντος,

δεν έχουν τέλος οι πολυδαίδαλοι διάδρομοι

κι οι πόρτες κλείνουν μόλις τις περάσεις,

μονάχα από την άλλη μεριά του δειλινού

θ’ αντικρίσεις τα Αρχέτυπα και τις Λάμψεις.

Μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης

....................................................................................................................................................................

Everness

Μόνο ένα πράγμα δεν υπάρχει: Η λησμονιά.
Σώζει το μέταλλο, σώζει και τη σκουριά ο Θεός
και στην προφητική του μνήμη εναποθέτει Αυτός
τα παλαιά φεγγάρια μαζί με τα μελλοντικά.

Όλα είν’ εδώ: Είδωλα μυριάδες
που απ’ την αυγή ώς το σούρουπο θ’ αφήσει
το πρόσωπό σου στους καθρέφτες
κι αυτά που ακόμα μέλλει να σκορπίσει.

Κι είν’ όλα τούτα μέρος του πολύμορφου παντός
και του κρυστάλλου αυτής της μνήμης– του σύμπαντος∙
τους πολυδαίδαλους διαδρόμους δε θα τους εξαντλήσεις

κλείνουν οι πόρτες μόλις τις περάσεις∙
μόνο απ’ την άλλη τη μεριά του δειλινού σαν φτάσεις
τους Αρχετύπους και τις Λάμψεις θ’ αντικρίσεις.

Μτφρ. Σ π ύ ρ o ς Η λ ι ό π ο υ λ ο ς 2012
(Μετάφραση από τα ισπανικά*)

*Με την πολύτιμη συνεργασία της Ξένιας Κακάκη

Everness ένα πράγμα δεν υπάρχει: η λήθη ο θεός σώζει το μέταλλο, σώζει και τη φθορά κρυπτογραφώντας στη προφητική μνήμη των φεγγαριών που έρχονται των δειλινών που έχουν κιόλας φύγει όλα εκεί, ανακλάσεις στον καθρέφτη μεταξύ των δύο μεγάλων εκθαμβωτικών φώτων της μέρας που ανεχώρησαν από το πρόσωπο σου καθώς περνούσες, απ' όπου περνούσες κι εκείνες θα φύγουν, πριν από τον δρόμο σου και τα πάντα είναι κομμάτι, της μεγάλης αυτής αντίθεσης κρύσταλλα μνήμης, ένα σύμπαν ολόκληρο ατέλειωτα συμπλέγματα μαζών που αυτό εκκινεί από πόρτες που κλείνουν, ενώ εσύ περνάς μόνο πιο πέρα από την πλευρά από δειλινά όπου θα δεις, όπου θα πρέπει να δεις τα αρχέτυπα και τις λάμψεις μτφρ. E.Ρ. Ρουσσάκης