Χρίστος Λάσκαρης-Δύο ποιήματα

Πάλι ο πατέρας μου

Απόψε είδα πάλι τον πατέρα μου.
Τριαντατρία χρόνια πεθαμένος
και δεν κουράστηκε να μ’ επισκέπτεται.

Φορούσε το καπέλο του πώς θα ταξίδευε.

Η μητέρα μου μπάλωνε στη γωνιά.
«Κάτσε», του λέει· «πού ήσουνα».

Μέρες του '50

Επιστροφή σε χρόνια φτώχειας:

ασπρόμαυρη ζωή, γεμάτη αξιοπρέπεια πού η σημερινή υπερπληθώρα.

Οι απολαύσεις μας λιτές: κάνας Καβάφης,

κι αυτός δυσεύρετος.