Θα θυμηθείς εκείνο το παράξενο λαγκάδι,
εκεί που τα παλλόμενα αρώματα ανεβαίναν,
κι από καιρό σε καιρό ένα πουλί ντυμένο
με βροχή και βραδύτητα: κουστούμι του χειμώνα.
Θα θυμηθείς ξανά της γης τα δώρα:
ορμητική ευωδιά και χρυσή λάσπη,
ρίζες τρελές, χορτάρια μες στις λόχμες,
μαγικά αγκάθια σαν σπαθιά μεγάλα.
Θα θυμηθείς τα αγριολούλουδα που μάζεψες,
λουλούδια από σιωπή, νερό και ίσκιο,
λουλούδια σαν μια πέτρα με αφρό.
Κι εκείνη τη φορά, όπως ποτέ ή σαν πάντα:
πήγαμε εκεί που δεν προσμένεις τίποτα
και βρήκαμε όλα όσα εκεί μας περιμέναν.
Μετάφραση: Ρήγας Καππάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου