Κανένα εμπόδιο να ενωθούν πιστές καρδιές
Εγώ δε δέχομαι, δεν είναι η αγάπη αγάπη,
Που αλλάζει μ’ όλες του καιρού τις αλλαγές
Και ξεστρατάει με κάθε σκούντημα, σαν τόπι
Όχι! είναι ένα σημάδι αιώνιο σταθερό
Που απαρασάλευτο τις μπόρες αντικρύζει:
Του ναύτη το άστρο που, κι αν έχει μετρημό
Πόσο μακριά ‘ναι, δε μετριέται πόσο αξίζει
Δεν είν’ η αγάπη μπαίγνιο του καιρού,
Που αυτός θερίζει ροδομάγουλα και χείλια,
Η αγάπη δεν πηγαίνει με ώρες και με μίλια.
Γιατί θα βρει την άκρη, πάντα και παντού.
Αν τούτο είν’ πλάνη κι αποδειχνεται σ’εμέ
Ούτ’ έγραψα, ούτε αγάπησε άνθρωπος ποτέ.
Mετάφραση: Βασίλης Ρώτας (1889 – 1977)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου