«Ό,τι το καλό / σ’ αυτό τον άγριο κόσμο /
κινδυνεύει»
Μίλτος Σαχτούρης
Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2021
Roque Dalton - Πρακτικό
Πρακτικό
Στο όνομα αυτών που ξενοπλένουνε
(και βγάζουνε από τα ασπρόρουχα την ξένη βρόμα)
Στο όνομα αυτών που φυλάνε τα ξένα τα παιδιά
(και πουλάνε την εργατική τους δύναμη
υπό μορφή αγάπης μητρικής και εξευτελισμών)
Στο όνομα αυτών που ζούνε κάτω από ξένη στέγη
(που όμως δεν είναι μια μήτρα ασφαλής, παρά ένας τάφος ή μια φυλακή)
Στο όνομα αυτών που τρώνε τα ξεροκόμματα των ξένων
(και τα μασάνε λες κι είναι κλέφτες)
Στο όνομα αυτών που ζούνε σε μια πατρίδα ξένη
(τα σπίτια και τα εργοστάσια και τα μαγαζιά
και οι δρόμοι και οι πόλεις και τα χωριά
και τα ποτάμια και οι λίμνες και τα ηφαίστεια και τα βουνά
είναι πάντα των άλλων
γι’ αυτό βρίσκεται εκεί η αστυνομία και η φρουρά
για να τα προφυλάξει από μας)
Στο όνομα αυτών που όλο τους το βιος
είναι πείνα εκμετάλλευση αρρώστιες
δίψα για δίκιο και νερό
κυνηγητό καταδίκες
εγκατάλειψη ερημιά τυραννία θάνατος
Κατηγορώ την ατομική ιδιοκτησία
που μας στερεί τα πάντα.
Ρόκε Δάλτον ( 1935 -1975 )
Παράνομα Ποιήματα, 1975, Πέμπτη Ενότητα: Ποιήματα για να ζεις και να το καλοσκέφτεσαι
Μετάφραση: Μπάμπης Ζαφειράτος
Στο όνομα εκείνων
Στο όνομα εκείνων που πλένουν τα ρούχα των άλλων (και καθαρίζουν την ξένη βρωμιά από τα άσπρα) Στο όνομα εκείνων που προσέχουν τα παιδιά των άλλων (και πουλούν την εργατική τους δύναμη υπό τη μορφή μητρικής αγάπης και ταπεινώσεων) Στο όνομα εκείνων που ζουν σε ξένο χώρο (που δεν είναι σπλάχνα ευγενικά αλλά τάφος ή φυλακή) Στο όνομα εκείνων που τρώνε τα ψίχουλα των άλλων (και τα μασάνε ακόμα και με ένα αίσθημα κλέφτη) Στο όνομα εκείνων που ζούνε στη χώρα των άλλων τα σπίτια και τα εργοστάσια και τα καταστήματα και οι δρόμοι και οι πόλεις και τα χωριά και οι ποταμοί και οι λίμνες και τα ηφαίστεια και τα βουνά ανήκουν πάντοτε σε άλλους (γιʼ αυτό και η αστυνομία και ο στρατός είναι εκεί προστατεύοντας τους εναντίον μας) Στο όνομα εκείνων που δεν έχουν τίποτε άλλο από πείνα, εκμετάλλευση, ασθένειες, δίψα για δικαιοσύνη και για νερό, κατατρεγμούς, καταδίκες, μοναξιά, εγκατάλειψη, καταπίεση και θάνατο κατηγορώ την ατομική ιδιοκτησία που μας στέρησε τα πάντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου