Όπως στα μονοπάτια
παραμένουν άσβηστα
τα χνάρια των λαθραίων στρατοκόπων
έτσι κράζουν στην πλατεία Αριστοτέλους
τυπωμένες οι αναμνήσεις μου,
νύχτα τη νύχτα
σιγοκαίει χρόνια η φωνή τους.
Όπου ξεχωρίζω το παρελθόν
τη στάχτη του μαζεύω
και ξεβάφουνε οι τοίχοι,
διαβάστε τί γράψουν'
κι οι δρόμοι φωνάζουνε
συνθήματα για την πατρίδα.
.
Θοδωρής Βοριάς, Το τρύπιο ταβάνι, 2005.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου