Ξαφνικά το σκοτάδι μου σκίστηκε
και είδα την Ειρήνη Παπά, παιδούλα ακόμα,
με τον Ίναχο στα μαλλιά κορδελάκι
και τον άγιο Ηνίοχο
στου αγίνωτου κορμιού τον καρπό.
Ήμουν στα καουμπόικα πάλι ντυμένος
και είχα πολύ τσαντιστεί.
Αφού και τα ασημένια πέταλα του αλόγου μου
πετούσανε σπίθες.
Η Ειρήνη έκλαιγε: «Ελληνάκι, πού πας;»
«Να πατήσω τον δράκο, την οχιά την κουλουριασμένη», απάντησα.
Κι εκείνη μπήκε σε μια ρίζα πικρή.
Και τα φύλλα τραγούδησαν:
«Τούτο το-μαύρα μου μάτια
τούτο το καλοκαιράκι…»
Κι ήταν μαύρα απ’ το κλάμα τα μάτια της.
Χρίστος Πλακονούρης, Με την τέφρα της Έρσης, 1992.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου