Εσύ που τραγουδάς όλους μου τους θανάτους.
Εσύ που τραγουδάς ό,τι δεν εμπιστεύεσαι
στου χρόνου τ’ όνειρο,
περίγραψε μου τον οίκο του κενού
πες μου λόγια ντυμένα φέρετρα
που κατοικούν στην αθωότητά μου μέσα.
Με όλους τους θανάτους μου
αφοσιώνομαι στον θάνατό μου
με μπουκετάκια παιδικών χρόνων
μ’ επιθυμίες μεθυσμένες
που δεν βγήκανε να περπατήσουνε ποτέ στο φως του ήλιου,
κι ούτε υπάρχει λέξη εωθινή
να δικαιώσει τον θάνατο,
ούτε και θεός υπάρχει
που να μπορείς να πεθάνεις χωρίς ούτ’ έναν μορφασμό.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου