Σα γύρισε ο καθρέφτης μουστον ουρανόφάνηκεένα φεγγάρι μισοφαγωμένο από τα κόκκινα μυρμήγκιατης φωτιάςκι ένα κεφάλι πλάι τουνα καίει κι αυτό μέσα σε πύρινη βροχήνα λάμπει το κεφάλι να φέγγεικαθώς το έπαιρνε το έκανε κάρβουνο η φωτιάνα ψιθυρίζει:—Τα δέντρα καίνε φεύγουνε σαν τα μαλλιάο άγγελος χάνεται με καψαλισμένα τα φτερά κι ο πόνοςσκύλος με σπασμένο πόδιμένειμένει Τα στίγματα, 1962 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου