Πρωί πρωί καθώς έβγαινα από το σπίτι μου,είδα το αγγελτήριο του θανάτου μου.«Τον αγαπημένο μας φίλο…» έγραφε.Ώστε λοιπόν δεν είχα συγγενείς. Πήρα γρήγορα ένα ταξί κι ανέβηκα στην Κηφισιά.Σ’ όλο τον δρόμο υπήρχαν τεράστια πανό πουγράφαν:«ΠΕΣΑΝ ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ», «ΠΕΣΑΝ ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ».Στην Κηφισιά είχα ραντεβού με τον Διάβολο. Καθόταν σ’ ένα καφενείο και με μια μαύρη βούρτσαβούρτσιζε τα ρούχα του.—Εντάξει, μου είπε, είναι όλα κανονισμένα.—Σας εξασφαλίσαμε ακόμα και νερό.—Ησυχάστε —Ησυχάστε—Ησυχάστε. Καταβύθιση, 1990 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου