Κι αν δοθήκαμε ολάκεροι στη Νιότη,
κι αν άφραστα αγαπήσαμε ό,τι ζει,
κι αν οι στερνοί δεν είμαστε, ούτ’ οι πρώτοι,
ένθεη ορμή μάς ξεπετάει εκεί
Επάνω απ’ της Αβύσσου τ’άγρια σκότη
και πέρα από του πλήθους τη βοή:
δρόμο να μη χαράξουμε προδότη,
στο χώμα αχνάρι μας να μη σταθεί…
Κι αν η πίστη στη χίμαιρα άλλης πλάσης,
δε γλυκάνει την πίκρα στην ψυχή,
Ανυπαρξία, κι αν δεν μας ξεγέλασες,
Οι κοσμικοί κι οι απόκοσμοι μαζί
να πούμε πως εζήσαμε σε αμάχη,
μέσα, μα και σαν έξω απ’ τη Ζωή!..
Δημοσιεύτηκε στη συλλογή: Ρώμου Φιλύρα, «Γυρισμοί (1912-1918)» (Αθήναι 1918).
Συμπεριλήφθηκε στη συγκεντρωτική έκδοση: Ρώμος Φιλύρας, «Άπαντα. Έμμετρα και πεζά», Α΄, Κριτική εισαγωγή Αιμ. Χουρμούζιου (Αθήνα, Εκδόσεις Γκοβόστη, 1939).
Τώρα στην έκδοση: Ρώμος Φιλύρας, «Ποιήματα. Άπαντα τα ευρεθέντα», Tόμος Α΄, Φιλολογική επιμέλεια Χ.Λ. Καράογλου – Αμαλία Ξυνογαλά (Εργαστήριο Βιβλιολογίας. Σειρά: Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 2) (Θεσσαλονίκη, University Studio Press, 2013).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου