Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία (αποσπάσματα)

«….Αλλά, πόσας φοράς πρέπει να εκφωνήσω, ότι η Ελευθερία είναι.... αναγκαιοτέρα και από την ίδιαν την ύπαρξιν εις τον άνθρωπον! Αυτή γαρ αποκαταστεί γλυκείαν την ζωήν, αυτή γεννά διαυθεντευτάς της Πατρίδος, αυτή νομοδότας, αυτή εναρέτους, αυτή σοφούς, αυτή τεχνίτας και , αυτή μόνον, τέλος πάντων, τιμά την ανθρωπότητα…»

 «Αλλά τι εστί ελευθερία; Εις την αναρχίαν, ω Έλληνες, ελεύθεροι είναι μόνον οι ισχυρότεροι, είς μεν εις την μοναρχίαν ,ουδείς δε εις την τυραννίαν, και όλοι εις την νομαρχίαν. Όθεν, κατά μεν τους πρώτους η ελευθερία άλλο δεν είναι, ειμή η εκτέλεσις της θελήσεως του καθενός, επειδή, ευρισκόμενοι χωρίς νόμους,και χωρίς κριτάς, ο μεν άρπαξ ονομάζει τας αρπαγάς του αποτέλεσμα της ελευθερίας του, ομοίως δε και ο άσωτος τας ασωτίας του, και ο κακός τας κακίας του. Κατά δε τους δεύτερους, ωσάν οπού επώλησαν την ελευθερίαν τους ενός, άλλο δεν εννοούσι με αυτήν την λέξιν, ειμή τας προσταγάς του κυρίου των,και είναι μόνον ελεύθεροι δια να τον υπακούωσι. Ο τύραννος δε και οι δούλοι του αγνοούσι παντάπασιν τοιαύτην λέξιν, επειδή ποτέ δεν την εδοκίμασαν, δια να έχουν ιδέαν περί αυτής.

Υπό της νομαρχίας , τέλος πάντων, η ελευθερία ευρίσκεται εις όλους, ωσάν οπού όλοι κοινώς την αφιέρωσαν εις τούς νόμους, τους οποίους διέταξαν αυτοί οι ίδιοι ,και υπακούοντάς τους καθείς υπακούει εις την θέλησίν του, και είναι ελεύθερος.

Ιδού λοιπόν, οπού κατ’αυτούς η ελευθερία είναι η υπακοή εις τους νόμους, και εν ενί λόγω ,άλλο δεν είναι η ελευθερία παρά αυτή η νομαρχία.

[…]Ημείς δε, ναι ιερά Ελευθερία.με τους οδόντας μας θέλομεν συντρίψει τας αλύσους μας, δια να τρέξωμεν προς απάντησίν σου».

Ανωνύμου του Έλληνος, Ελληνική Νομαρχία, Ήτοι Λόγος περί Ελευθερίας, 1806