Τζένη Μαστοράκη-Το σόι

Δε μου είναι πια εύκολο

μήτε θελητό

να γράφω στιχάκια.

Γύρω παραμονεύουνε οι σκοτωμένοι

με γάντζους και στριφτά μαχαίρια

κι ο τόπος αφρίζει ποτάσα.

Μου το λέγαν ότι στο τέλος

η Χαλιμά τα ξέρασε πετρέλαιο

τα παραμύθια.

Έτσι στους δύσκολους καιρούς

παίρνω ένα καλάθι μανιτάρια

και παρασταίνω

την πεντάμορφη του δάσους.

Στην αρχή μοιάζει λίγο

σαν να βουτάς με το κεφάλι

απ’ τον τοίχο.

Πιο έπειτα το συνηθίζεις και σ’ αρέσει. 

     Το σόι, Κέδρος, 1978

Διαβάστε περισσότερα: https://poets.gr/el/poihtes/mastoraki-tzeni/809-to-soi/2105-ta-paramythia-tis-xalimas