(Ιδού, ψηλά στον ουρανό, Ελευθερία,
τώρα που γύρισες νικήτρια απ' το πεδίο της μάχης
Το νέο σου φωτοστέφανο κοιτάζω γύρω απ' το κεφάλι·
Δε σελαγίζει πια, μα είναι άγριο, εκτυφλωτικό,
Με φλόγες του πολέμου και με το τρεμουλιαστό παιχνίδισμα της αστραπής.
Και τον ποιητή σου βλέπω πάντοτε μαζί σου όπου κι αν βρίσκεσαι.
Σε βλέπω με την άσβεστη πάντα ματιά, με τη γροθιά σφιγμένη κι
υψωμένη,
Και με το πόδι στον αυχένα όποιου σε απείλησε, να τον συντρίψει
κάτωθέ σου.
Βλέπω τον αλαζόνα αυτόν με την ανόητη έπαρσή του που
καταπάνω σου προχώρησε με δολοφονικό μαχαίρι,
Αυτόν τον καυχησιάρη ξιπασμένο που χθες ακόμα
θα 'ταν ικανός για ένα σωρό κακά,
Τον βλέπω πια πτώμα νεκρό, καταραμένο, βδέλυγμα της γης,
Βορά εντοσθίων ριγμένη στα σκουλήκια του κοπρὠνα.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου