Κωνσταντίνος Λουκόπουλος- Δυο χάδια

  Ι

Στη θάλασσα των άστρων
ακταιωρός
πως συνέλεξε ο βοριάς
το παγωμένο παραγάδι;
μια βάρκα ένοχη
ξανακλείνει τον ήλιο
στη σπηλιά
κι αυτή η δαγκωνιά
-και το αλατισμένο χάδι σου-
γίνονται στο λεπτό
κίτρινο χώμα

    ΙΙ

χάδι που κρύβεσαι
στου στήθους το περίπτερο
δεν είναι εδώ η παιδική χαρά σου
τα χαλίκια της πράσινης αλάνας σου
τα παλαιά κυπαρίσια που καρφώνονται
στων πουλιών τις πτήσεις
με οδοντωτούς
η Μυρσίνη που άναβε τον αντίλαλο των βράχων
με το φως που περίσσευε
κι οι ελιές το απόγευμα
που στραγγίζαν τη βροχή
εδώ είναι ο χρόνος σου
χρόνος της μάνας που σφράγισες
χρόνος που βιαστικά ξεφορτώθηκες
άζυμο το καρβέλι της
περιμένει
το μαχαίρι σου φονιά

Πηγή: Αποκομιδή και θερινό ηλιοστάσιο, 2016