η όραση φευγάτη
βλέπεις με τα μάτια της εμπειρίας
θυμάσαι τους θανάτους
μιλάς για γενναίες αποφάσεις
που έπρεπε να παρθούν
για το αίμα
εκείνο το αίμα
το κόκκινο
το ζεστό
το ζωντανό
το αίμα των αθώων
των θυμάτων
των αγωνιστών
κανείς δεν μπορεί
να εκστομίσει αλήθειες
μόνο οι νεκροί μπορούν
με την απέριττη σιωπή τους
η κούραση
η πείνα
η άγνοια
δεν σ’ αφήνουν να ξαποστάσεις
στις πρότερές σου δάφνες
τα χρόνια εκείνα
με τους ανελέητους ανέμους
τότε που βιαζόσουν να ζήσεις
και στεκόσουν ολόρθος
κόντρα στ’ αγέρια τ’ ανταριασμένα
τότε που πάσχιζες να συμπλεύσεις
με αρχές κι ιδανικά
τότε που νόμιζες
πως όλα είναι
επαναστατικό χρέος
Δημήτρης Τρωαδίτης, Με μια εμμονή στην κωλότσεπη, εκδ. Στοχαστής, 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου