Κρίτων Αθανασούλης - Ποιήματα

 Το ταξίδι

 

Κοιτάζω

στο κατάστρωμα

τους αδερφούς μου που γέρασαν

σε μια νύχτα.

Μου είπαν

πως δεν εστοχάστηκαν ένα τέλος

μέσα σε πέλαγα βασανισμών.

Δεν έχουν κρεβάτι,

ψωμί,

δεν έχουν όνειρα.

Όσοι δεν έχουν κρεβάτι

ξαγρυπνούν και στοχάζονται.

Όσοι δεν έχουν ψωμί

έχουν όνειρα.

Όσοι δεν έχουν όνειρα

έχουν ελπίδες.

Είναι σκληρό το κακό που σε βρίσκει

απροετοίμαστο

και δυό φορές σκληρός είναι ο θάνατος

που δε βρίσκει αντίσταση

ο ερχομός του.

 

 

 

Ο μύθος του μοναχικού ανθρώπου, Α΄

 

…Φωνάζω

να μοιραστούμε  τις λύπες,

την άνοιξη και τα οπωροφόρα όνειρα,

πάρτε τα πλούτη μου όλα,

δώστε μου μόνο

ένα σπίρτο ν’  ανάψω

ένα άστρο μες στην

ασταμάτητη καταιγίδα.

 

 

Η μικρή μου φωνή

 

Η μικρή μου φωνή στα στόματα των ανθρώπων

γίνεται ήχος παράξενος, κραυγή ζωντανή

γιατί βγαίνει απ’  τη μυστική διάθεση μια ευχής

που μένει κρυμμένη την ώρα που η βία θριαμβεύει.

Τότε στις απόρρητες κρύπτες που ωριμάζει η ψυχή

κάτω απ’ το παράνομο φως μια ασπαίρουσας αγωνίας,

τυπώνεται η εφημερίδα με τ’  αόρατα γράμματα

για να διαβαστεί απ’  αυτούς που μέλλεται να πεθάνουν.

Για να μην πεθάνει κανείς απ’ τη βία και τι δε θα ‘δινα, φίλε!

Θα ‘λεγα ΟΧΙ ακόμα κι αν ήταν η ανθρωπότητα να σωθεί.

 

 

Εγώ είμαι ένας τρελός

 

Εγώ είμαι ένας τρελός που μπροστά στις βιτρίνες

φαντάζομαι μια μεταμόρφωση του εαυτού μου

στου εραστού την προκλητικότητα να με οδηγήσει.

Εγώ είμαι ένας τρελός γιατί στο δίσκο της εκκλησίας

ποτέ δε ρίχνω δεκάρα μήπως εξευτελίσω

τους άμοιρους παπάδες, γιατί πάντα νομίζω

πως αυτοί πρέπει να τρέφονται μόνο με πνεύμα Κυρίου.

Εγώ είμαι ένας τρελός γιατί ποτέ δε σηκώνω

το λόγο μου πάνω από το ζεστό τόνο της ομιλίας.

Εγώ είμαι ένας τρελός γιατί δεν αρκούμαι

σ’  αυτό που βλέπω. Η απ’ έξω ομορφιά με τρομάζει

και ψάχνω να βρω μέσα στο καθετί αν υπάρχει.

Εγώ είμαι ένας τρελός γιατί βασανίζομαι

να πείσω τον άλλον να μου πει μιαν ομαλή καλημέρα.

Εγώ είμαι ένας τρελός γιατί έσπασα το ρολόι μου

νομίζοντας έτσι πως θα νικήσω το χρόνο.

Τέλος εγώ είμαι ένας τρελός γιατί ακόμα νομίζω

πως οι πόλεμοι γίνονται για να κερδηθεί η ελευθερία.

 

 

 

Στην πόλη…

 

…Γυρίζω από μια συγκέντρωση που ρήτορες

ανεπιφύλαχτα μας είπαν

αύριο αλλάζει ο κόσμος, γίνεται όνειρο

κι εγώ τρέχω ανυπόμονος να κοιμηθώ

να δω την αλλαγή στον ύπνο μου.

 

Άλλοι καπνίζουνε μαριχουάνα.

 

 

 

Κυρίες και κύριοι…

 

…Θα μου πεις και τ’ είναι αυτά που λες

υπάρχει και Θεός

αλλά το ξέρω πως μερικοί Θεοί

έγιναν από μόνοι τους

δε βαρύνεσαι, είπαν, τόσοι κι ένας ακόμα

τίποτε δε μετράει

κάποιος θα χτίσει μιάν εκκλησιά και για μένα

και δεν έχει άδικο

φτηνότερα απ’  όλα στην πλατεία Αγίας Ειρήνης

πουλιέται το μοσχολίβανο.

 

ΚΡΙΤΩΝ ΑΘΑΝΑΣΟΥΛΗΣ, Μια παρουσίαση από τον Γιάννη Βαρβέρη, εκδόσεις Γαβριηλίδη