Ερρίκος Μπελιές - Τα μαλακά έτη των συναισθημάτων

Όπως το σώμα που με τον πρώτο ήχο του ξυπνητηριού

εκτοπίζει τον ύπνο αποκρυπτογραφείται και τέλος

φτάνει στην εγρήγορση την κίνηση τη συνειδητοποίηση

Ή όπως ο Σολομών που κατάφερε να γράψει το 'Ασμα του

με τη βοήθεια εφτακοσίων παλλακίδων που σημαίνει

ότι τουλάχιστον τόσες φορές ανανεώθηκε κι ευχαριστήθηκε

Έτσι και τα κουμπιά σφίγγονται και τελικά ανοίγουν

Χραπ το φούσκωμα του σώματος εν εκστάσει

Χρατς το ξεχείλισμα του πτώματος εν τυμπανισμώ

Γι’ αυτό θεωρώ επικατάρατους τους απελεύθερους.

Και χαίρομαι τις γενεσιουργούς επαναλήψεις

όπως το γδύσιμο και η προαιώνια ωραία πράξη

δεητικός περιμένοντας τη συναίνεση των άλλων

Μελετώντας την άθροιση των φωτοσκιάσεων στα σώματα

τις καμπύλες σαν πρωτόγραμμα σε παλαιότατο ειλητάριο

τους κουμπέδες τους μιναρέδες και τις εσωτερικές αυλές

Γιατί η ομορφιά μια αρμονία λαθών που παρασύρει

Σε παντομίμες και εικονοπαραστήματα προσωρινά

που θεώνται τα συνοπτικά τους είδωλα και υπεκφεύγουν

Το σώμα κάτι προσπαθεί να εννοήσει πριν ξεπέσει.

Πηγή: Το διακεκριμένο σώμα, Οδυσσέας 1982.