Αργύρης Μαρνέρος - Ο δάσκαλος

 Σας ζηλεύω παιδιά είπε ο δάσκαλος
Την ώρα που έδινε τα απολυτήρια
Συνεχίστε να είστε μαθητές και στη ζωή σας
Εγώ ούτως ή άλλως έμεινα και πάλι στάσιμος
Στην ίδια τάξη θα βρίσκομαι και του χρόνου
Όμως αυτός ο Παράδεισος που λέγεται προαύλιο
Τελείωσε πέρα από αυτή την πόρτα αλλάζει
Ο ουρανός και τα στοιχειά της φύσης αγριεύουν
Γι’ αυτό μην πάψετε ποτέ να ρωτάτε αφουγκραστείτε
Ακόμα και τους τρελούς γιατί αυτοί συνήθως ανοίγουν
Τους καινούριους δρόμους ποτέ όμως μη χάσετε απ’
Τα χέρια σας της λογικής το φανάρι μη φοβηθείτε τις
Ατέλειωτες διαδρομές όταν στον δρόμο για παρέα θα έχετε
Τις πέντε τις αισθήσεις τα σταυροδρόμια να προσέχετε
Γιατί αυτά είναι που σφραγίζουν τη ζωή μας
Συνεχίστε να είστε μαθητές και στη ζωή σας
Σας ευχαριστώ γι’ αυτά που μου διδάξατε
Όλα αυτά τα χρόνια σάς εύχομαι καλή
Διαδρομή και προπαντός προσοχή στα σταυροδρόμια
Γιατί εκεί έφαγα το ξύλο της ζωή μου
Όταν μου είπε ο πατέρας μου θέλω να γίνεις
Δάσκαλος παιδί μου και εγώ του είπα όχι.

Αίθουσα αναμονής (2003)