Στέφανος Μπεκατώρος - Ποιήματα

ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ

Ξέρεις, τα σπίτια πεισματώνουν εύκολα, σαν τα γυμνώσεις
Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ, Κίχλη

Είμαι το σπίτι που έμεινε κλειστό ένα καλοκαίρι
κι οι άνθρωποί του έφυγαν σε πλούσια εξοχή
κι έμειναν και το ξέχασαν κλειστό
για πάντα.

Είμαι το σπίτι που έμεινε έρημο στο χειμώνα
να περιγράφει τη σιωπή στα έπιπλα και τους τοίχους
να ιστορεί τα πρόσωπα μέσα στην κρύα νύχτα
ν’ ακούει το τηλέφωνο σπαραχτικά να ηχεί

και να μη βρίσκεται κανείς ν’ ακούσει
τη φωνή του

―Πατριδογνωσία (Κέδρος, 1972)

---

ΤΟ ΔΑΚΡΥ
Όπως το δάκρυ έτσι έρχεται το ποίημα
μέσα από τις βαθιές χαραγματιές
του σώματός μου. Βγαίνει απ’ το σώμα μου
στο χώμα πέφτει κάποτε – κόκκινο ρόδο
και γίνεται χίλια κομμάτια κόκκινα
στον ουρανό πετάει κάποτε – το κόκκινο μαντήλι
που έφυγε από τα χέρια του παιδιού
στα χέρια πέφτει κάποτε – κόκκινος θρόμβος
γεμίζοντας ένα λευκό χαρτί.

Ό, τι κι αν γίνει
θα επιστρέψει κάποτε το ποίημα
ό, τι κι αν γίνει
θα σε γυρέψει κάποτε το ποίημα
ήσυχο κλάμα του νερού στην πηγή
φύλλωμα δέντρου όπως ξεψυχάει το απόγευμα
βιβλίο που φαγώθηκε απ’ τη σκόνη
και την υγρασία κι έμεινε
στη μοναξιά καιρό.

Όπως το δάκρυ κι όπως το αναφυλλητό –
φτάνει μια μέρα που όλα γύρω γέρνουν κλείνει
ο κόσμος χάνεται σβήνει ο ουρανός και μόνο
μένουν τα λόγια πάνω στο χαρτί κι η μουσική
πριν απ’ τα λόγια πριν απ’ το χώμα πριν
απ’ τον ουρανό
                                κι όμως
μετά από το ποίημα∙ έτσι –
όπως το δάκρυ κι όπως το αναφυλλητό.

―Περιορισμένος Χώρος (Κέδρος,1975)

---

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΚΑΛΥΠΤΟ
Η θάλασσα η θάλασσα η θάλασσα (είπε) κάτω
Και πέρα και παντού ψηλά το γαλάζιο
Όσο φθάνουν τα μάτια σου δείχνει στον ήλιο
Ασήμια χέρια χαϊδεύοντας την άμπελο

Χαϊδεύοντας τα σπουργίτια εκεί λίγο
Δεξιότερα στην άκρα μοναξιά
Στα λαμπερά χώματα.
Τόσα χαϊδέματα παντού σβήνουν το μαύρο

Στο φως ήμερα κύματα δίνουν στα πεύκα
Σχήμα με τον άνεμο στα κυπαρίσσια
Δύναμη να δείχνουν
Ψηλά.

Λωρίδες χρόνου πέφτουν από τον ευκάλυπτο
Στα χέρια του κάτω στα πόδια.
Από τη γη ανεβαίνει αγκομαχά
Ο λοίσθιος πόνος.

―Ο ουρανός είναι το χώμα (Παρουσία, 1998)

Πηγή: https://exitirion.wordpress.com/2020/12/24/stefanos-mpekatoros/