Να είναι κανείς ποιητής είναι ένας τρόπος, όχι ο μόνος να ζει κανείς. Είναι ο τρόπος να ζει κανείς σαν άνθρωπος. Να ζει κανείς σαν άνθρωπος θα πει να ζει λίγο, το λιγότερο δυνατό. Η ακράτεια, που είναι το κύριο χαρακτηριστικό της ζωής, παραμένει βεβαίως το χαρακτηριστικό των ανθρώπων! Δεν είναι αυτό που χαρακτηρίζει τους ποιητές. Ώστε αν συμωφνώ με τον Holderlin -συμφωνώ-, ότι «ο άνθρωπος, σαν ποιητής κατοικεί τον κόσμο», είμαι υποχρεωμένος να συμπεράνω ότι η ανθρωπότητα, για να το πω με το σας και με το σεις, δεν αποτελείται από όλα της τα μέλη. Ποιητής είναι ο αυτοδημιουργούμενος και ποτέ ακόμη δημιουργημένος, δηλαδή, αναγκαστικά ένας ερημίτης.
Γιώργος Μανιάτης, Ο Μίδας βασιλιάς έχει αυτιά γαϊδάρου, εκδ. Στιγμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου