Ήταν μια νύχτα σαν όλες τις άλλες. Η νύχτα εκείνη που μας έκλεψαν. Όλοι μας θύματα του ίδιου σχεδίου, της ίδιας συντονισμένης κίνησης. Συμβάν κοινό για όλους. Το ξάφνιασμά μας επιβεβαίωση του θριάμβου τους, όταν το χέρι δεν βρίσκει να ξεκλειδώσει, όταν το χέρι που θα χτύπαγε αιωρείται αμήχανο στο κενό, όταν απειλώντας ο ώμος ορμά να συγκρουστεί και σωριάζεσαι.
Είναι γιατί κάποιοι έκλεψαν όλες τις πόρτες της πόλης. Ταυτόχρονα, ξαφνικά, αμετάκλητα. Όλες τις πόρτες της πόλης.
Κτήρια ορθάνοιχτα, παραβιασμένη ιδιωτικότητα, ελεύθερες διαβάσεις. Ληξιπρόθεσμο δικό μου.
Το πρωί ξυπνήσαμε μουδιασμένοι. Ο χώρος δεν είχε διάρκεια, άστεγοι δεν υπήρχαν και τα παιδιά που κρατούσαμε μυστικά χοροπήδαγαν ξαφνιασμένα στους δρόμους. Ένα αεράκι χάιδευε τη γύμνια μας.
Όλοι μας τότε υποκλιθήκαμε
Στην άγρια κυριαρχία του τυχαίου
Γεωγραφίες των Φριτς και των Λανγκ, εκδόσεις Εκάτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου