Ω λίμνη, στα γλυκά σου τα νερά
Αχ πως ροδογελούν τα περασμένα
Στης μνήμης τα γιγάντια τα φτερά!
Απ’ το γαλάζιον κόρφο σου η χαρά
Η παιδική χαρά μου ξεπροβάλλει
Σεμνή,μέσ’στα σεμνά παλιά της κάλλη,
Με δύο ματάκια αθώα κι αστραφτερά.
Αχ πλάι στα παλιά ζωντανεμένα,
Ροδόπλαστα, φωτοπεριχυμένα
Στον πόνο μου-βοτάνι μαγικό-
Μα όταν γροικώ νεκρά τα περασμένα
Πως νιώθω να δακρύζει, ω Λίμνη, ωιμένα,
Της φαντασίας το μάτι εκστατικό!
Πηγή: Πηγή: Λέων Α. Ναρ, Από την αρχαία λυχνία στου...πλήθους τον παλμό: ο ποιητής Γιωσέφ Ελιγιά, Α.Π.Θ. 2007.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου