σε κοίταξε εξονυχιστικά και είπε
"δε μου ταιριάζεις, είσαι αβλαβής.
Σε κίνδυνο θα σε μεταμορφώσω
με τον πιο ταχύ κι αλάνθαστο τρόπο:
αγαπώντας σε.
Θηρίο θα σε σκηνοθετήσω
σε απόσταση μάχης
να μου ξεφεύγουν
οι βρυχηθμοί των ελιγμών σου
να υπερπηδούν το λάκκο πού'χω σκάψει
σκεπασμένον
με απατηλή στερεότητα κλαδιών
ζωώδους αγριότητας".
Έτσι έγινε.
κι έρχεσαι τώρα εσύ επίπλαστο θηρίο
και μου ζητάς εμένα το λόγο
με ποιο δικαίωμα σε άλλαξα
από λαγό σε σαρκοβόρο
λες και σ' ερωτεύθηκα εγώ.
Τα παράπονά σου στη φαντασία.
Αυτή εξευρίσκει λάλημα
όταν δεν ξημερώνει.
Να την ευγνωμονείς.
Αν η φαντασία δεν σκηνοθετούσε
υπαρκτόν θηριώδη τον έρωτα
ποτέ καμιά πραγματικότης
δεν θα μας είχε αγαπήσει.
Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου