Φοίβη Γιαννίση - Θηλιές

Μια γυναίκα
παλεύει με νύχια και με δόντια
να κρατήσει τον έρωτα
ενός άντρα που κάποτε την αγάπησε
τόσο ή έτσι
που τα λόγια έρρεαν
σαν μέλι από το στόμα του
ύφασμα πλεγμένο με λέξεις
αγάπης
ο άντρας δεν μπορεί πια να τις πει
όμως οι λέξεις έχουν πια για μια φορά πλεχτεί
ο άνδρας που τις ύφανε πλέον θα τις ξηλώνει
όταν δεν έχει παρά το νήμα απομείνει
η γυναίκα το παίρνει μαζί της
η γυναίκα μοιχός μυστικά δένει
τον επόμενο με τον προηγούμενο
πλέκει μόνη αυτή τις θηλιές
τις λέξεις θηλιές που θέλει να ακούσει
τις μύχιες θηλιές της αρχής και του τέλους
τις θηλιές του για πάντα

 
Ραψωδία