Χρήστος Μπράβος - Όλη τη νύχτα εφύτρωναν τριαντάφυλλα

Δεν ήτανε σε κήπο

δεν τα πότιζε ούτε βροχή –

κανένας.

Περνούσαν άλογα

με νύχια στο βαμπάκι

βούλιαζαν σε γαλάζιο του ματιού

κι η νύχτα στέναξε.



Ήτανε Αύγουστος με τάφους

με φτερά

με ξένα λόγια.

Παίρναν τα λόγια τα φτερά

και τα φτερά τους τάφους

και τ’ άλογα εμαρμάρωσαν.



Ποιος άκουσε την ντουφεκιά;

Έσπασαν τ’ άλογα τινάχθηκαν

κομμάτια· και δεν έπεφταν

εγύριζαν αργά

-σκυλιά του χάους-

έβγαινε κι αίμα

δεν χυνόταν πουθενά

πάγωνε τα ρολόγια. Γιατί



στου Μοντιλιάνι εφύτρωναν το στόμα

τα τριαντάφυλλα.

Μετά τα μυθικά, 1996