Το θυμάμαι μόνη
κανείς άλλος δε βλέπει το ίδιο τοπίο
εγώ κι αυτή η άλλη μέσα μου
που κάθεται κοντά μου
γιατί κι εγώ μένω ακίνητη και δε μιλάω.
Το φτέρωμα της φοινικιάς σταχτί και πράσινο
τον άντρα με τα γυναικεία γόνατα
τη ζαφορένια κελεμπία
τον ξερό άνεμο.
Ροδινος φοβος, σ. 49
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου