Ευσταθία Π. - [άτιτλο]

εμείς που δεν πεθάναμε
σε βάρκα μισθωμένη
στις ράγες δεν καήκαμε
τυχαία Κυριακή

στου πηγαδιού κυλιόμαστε, στης θάλασσας τον πάτο

νομίσματα σφηνώνουμε στα δόντια των νεκρών

κι όταν τις νύχτες μας ρωτούν

τι κάναμε για κείνους

τα χέρια μας διπλώνουμε

σε θέση προσευχής

τα μάτια μας σφαλίζουμε

σταυρώνουμε τα πόδια

στα δύο διπλωνόμαστε στις έξι το πρωί

συγγνώμη λέμε με φωνή που στάζει απ' το ταβάνι

ο ύπνος δεν μας πιάνει

συνείδηση λειψή

γιατί έρχονται και μας τραβούν

σαν λέμε πως μας λείπουν

και μας φωνάζουν σύντομα πως θα μας βρούνε αυτοί