Στέκουμε γλυκιά μου απέναντι σε κρυστάλλινους
ανθρώπους διαφημίσεις
σηματοδότες, οράματα μουσκεμένα απ' το δάκρυ
χωρίς πόδια
σαν άσφαλτος που ανάβει και μαραίνει
χωρίς ελπίδα βροχής.
Δεν θέλω να στο λέω:
Τρένα σ' αυτή την εξορία δεν περνάνε.
Γιώργος Δάγλας ( 1958 )
Πηγή: Η μέρα των φωταγωγών, Εκδόσεις: Ελεύθερος Τύπος, 1982
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου