Δημήτρης Φύσσας - Αυτάρκεια

Μήτσος Παπανικολάου, για το «Εσωτερικό»

Θα διαφύγω μέσα στο δυάρι
-Ζήτημα αυστηρά προσωπικό-
Σε κανέναν δε θα κάνω χάρη
Να με βλέπει ν΄ αποχαιρετώ

Θα είμαι μες στο χώρο τον οικείο
Και θ΄ ακούω ήχους που εννοώ:
Τα καλοριφέρ και το ψυγείο
Τις φωνές απʼ το φωταγωγό.

Χειμωνιάτικο πρωί σα νύχτα,
Πίσω από του κόσμου τη βουή.
Πριν τα δάχτυλά μου πιέσουν πλήκτρα
Πριν το μάθημά μου διδαχθεί.

Πρωινατζούδες θα χασκογελάνε
Από των γειτόνων τα γυαλιά.
Νικημένοι μαθητές τραβάνε
Για να τους μαντρώσουν στα σχολειά.

Θα μʼ αναζητήσουν στη δουλειά μου.
Κάποια γκόμενα ίσως ψυλλιαστεί-
Ίσως και κανένα απʼ τα παιδιά μου
(Ίσως φέρουν το διαχειριστή).

Δε θα υπάρχει μέσα μου πικρία
Τη δουλειά έχω αντέξει φορτική
Με γραψίματα, ταινίες, βιβλία
Έχω βγάλει μια ζωή στεγνή-

Στα δωμάτια μέσα τα δικά μου
Στην αξιοπρέπεια τού “εγώ”
Στην επιλεγμένη μοναξιά μου
Στον εργένικό μου εγωισμό.

Οι Αστικοί Χώροι είναι ποίηση από μόνοι τους, 2008