Η μάνα μου έκανε το σταυρό της
καλόπιανε το εύχυμο τ΄ ουρανού.
Για να το κάνει μασουράκι.
Ύστερα ξήλωνε το στρώμα μου
και το ΄χωνε βαθιά μέσα.
Να ΄χω σαν προικιό
δυο δράμια φρέσκο όνειρο
που αναπνέει την επάρκεια των αστεριών.
Νίκος Αντ. Πουλινάκης, Δασοτόπι εύφλεκτων ουλών, Εκδόσεις: Το Ροδακιό , Αθήνα 2022.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου