ήταν πρωί ηδονικό
αληθινή περίληψη ελληνιστικών χρόνων
σα γύρη λουλουδιών σκορπούσε γύρω
η κατάφαση καθώς ο Επίκουρος
με σιγουριά και τέχνη
θεμελίωνε τη δόξα του
για το θάνατο
πιο πειστικός κι απ’ το πρωί
που είχε διαλέξει για το μάθημά του
ο θάνατος ουδέν προς ημάς
ξανά και ξανά ετόνιζε με επιμονή
λες και ήταν να πείσει τον ίδιο
όχι τους μαθητές
λες και περίμενε από τον πιο φανατικό
να πεισματώσει και διακόπτοντας
τη δόξα του να πει
ότι
όλα η ηδονή τα ορίζει
κι αν δεν μπορεί να μας κρατήσει στη ζωή
μας κρατάει στο θάνατο για πάντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου