Ίάσων Δεπούντης -Λέρος

 Στην άσπρη πλαγιά του ήλιου

Σπίτια από θαλασσινό νερό.

Στέγες από δέρματα ψαριών κι από μαργαριτάρια.

Σαν ένα κόκκινο πουλάρι

ο Ήλιος

Τρέχει στα καλντερίμια του νησιού. Πηδάει

Στις πράσινες λοφοσειρές της μέρας.

Καινούργιος δρόμος ομορφιάς κ' ελπίδας

Ανοίγεται στου καραβιού την πλώρη:

Σ' ένα ποτήρι-ποτήρι με νησιώτικο κρασί,

Μας ταξιδεύει μεθυσμένη η κουρελού μας...

Σ' ένα περβάζι του παράδεισου

προβάλλει μεθυσμένη η Λέρος!

Σ' ένα στενό-στα κάτω μαγαζιά-παραπατάει

μεθυσμένος ο Θεός των γλάρων.

Πετροβολάει, χτυπάει ψηλά με τ' άσπρα τους αυγά,

Που σπάζοντας, γεμίζουνε φτερά τον ουρανό.

Φτερά βγαλμένα από την ευτυχία της ψυχής μας.

Πηγή: Από τη θάλασσα, Δίφρος 1962.