Άυπνη, χωρισμένη. Γνωρίστηκαν στη Βενετία με τον Γιάννη, μπροστά στον Άγιο Μάρκο, μπροστά στους κλεμμένους βυζαντινούς θησαυρούς. Πήγαν να φάνε μαζί, έμοιαζε με διαφημιστικό, ήταν ακριβώς σαν διαφημιστικό, τρείς μέρες αργότερα του είπε ναι επειδή ήταν σαν διαφημιστικό. Επιτέλους η ζωή είχε γίνει διαφημιστικό. Μπήκαν στην Κωνσταντινούπολη με σκοπό η ζωή να γίνει διαφημιστικό και τα κατάφεραν. Οργάνωσαν σταυροφορίες με σκοπό να σβήσουν την αυτοκρατορία των Ρωμαίων ώστε να συναντηθεί με τον Γιάννη μπροστά στον Άγιο Μάρκο και να ζήσουν ένα διαφημιστικό τριήμερο. Έκαναν έρωτα τυλιγμένοι με μαύρα σεντόνια. Έλεγαν πράγματα που κάπου τα είχαν ακούσει, κάπου τα είχαν δει, κάτι τους θύμιζαν αυτά τα λόγια που έλεγαν ο ένας στον άλλον. Της έκανε πρόταση γάμου ενώ κατάπινε την τελευταία μπουκιά κι εκείνη έπρεπε να γελάσει, να τον ρωτήσει αν μιλάει σοβαρά κι ύστερα να πει ναι. Κατάπιε, γέλασε, τον ρώτησε αν μιλάει σοβαρά κι ύστερα είπε ναι. Οργάνωσαν σταυροφορίες με σκοπό να πάει με τον Γιάννη να φάει μακαρονάδα ώστε να γελάσει, να τον ρωτήσει αν μιλάει σοβαρά κι ύστερα να πει ναι. Είπε ναι, δέχτηκε. Μπήκαν στην Κωνσταντινούπολη, τα έκαναν γυαλιά-καρφιά, πλακώθηκαν μεταξύ τους και μερικά χρόνια αργότερα άρχισαν να γυρίζουν διαφημιστικά. Συνεχίζουν τις σταυροφορίες μέσω των διαφημιστικών με μεγάλη επιτυχία, επαναλαμβάνουν πράγματα που έχουν ακουστεί κάπου, θυμούνται χειρονομίες που τις έχουν δει κάπου, καταπίνουν, γελάνε, λένε ναι, δέχονται τις προτάσεις γάμου. Όλα είναι πολύ φυσικά, όλα έχουν γίνει φοβερά φυσικά, επιτέλους η ζωή έγινε φυσική, από το 1204 και μετά η ζωή άρχισε να γίνεται απίστευτα φυσική, καθαρή, δημοκρατική, ισορροπημένη. Καθώς περνάει ο χρόνος γίνεται όλο και πιο φυσική, σχεδόν χαμογελαστή, όλο ευχάριστες μπουκιές, μακαρόνια, σάλτσα, κιμάς, κόκκινο κρασί, ψίχουλα στο τραπεζομάντηλο, συμπαθητικά ψίχουλα που θα τα μαζέψει ο Γιάννης και θα τα πετάξει στα περιστέρια. Επιτέλους μπήκαν στην Κωνσταντινούπολη, διέλυσαν την αυτοκρατορία των Ρωμαίων, τα έκαναν γυαλιά-καρφιά. Το στιβαρό χέρι του Γοδεφρείδου Βιλλαρδουΐνου οδήγησε την πολιτισμένη ανθρωπότητα με αποφασιστικότητα προς τα διαφημιστικά. Ήταν ιστορική αναγκαιότητα τα διαφημιστικά, πάντα υπήρχαν διαφημιστικά και οι Βυζαντινοί το έκρυβαν, έπρεπε να μπουν στην Κωνσταντινούπολη, να διαλυθεί η απάτη, να μπορούν να παντρεύονται τρώγοντας μακαρόνια με κιμά, να μαζεύουν ψίχουλα σε μια χαρτοπετσέτα και να ταΐζουν τα περιστέρια. Αν δεν έμπαιναν στην Κωνσταντινούπολη, δεν θα αποκτούσε ποτέ η ανθρωπότητα χαρτοπετσέτες, διαφημιστικά, ωραία μακαρόνια με κιμά, ξεναγούς με ωραία παντελόνια. Ήταν ιστορική αναγκαιότητα τα παντελόνια, η πρόταση γάμου του Γιάννη ήταν ιστορική αναγκαιότητα, το στιβαρό χέρι του Γοδεφρείδου Βιλλαρδουΐνου την οδήγησε να πει το ναι με μεγάλη αποφασιστικότητα. Ήταν ένας γάμος με φόντο τους κλεμμένους βυζαντινούς θησαυρούς, μέσα σε μαύρα σεντόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου