Δημήτρης Καταλειφός - Μάγια

Η ταβέρνα ήταν μια αυλή προς τα Πατήσια.

Στο επίκεντρο, όπως πάντοτε, εκείνη.

Ανέλυε τον Μπρεχτ καπνίζοντας,

κι οι άλλοι όλοι γύρω γοητευμένοι.

Φορούσε μια άσπρη πουκαμίσα,

ήταν χειμαρρώδης και ωραία,

και τότε μάλιστα, ερωτευμένη.

Όλα έλαμπαν το καλοκαίρι του ’80,

μα πάνω απ’ όλους και από όλα εκείνη.

Πέθανε μόνη, πέρυσι, με αναπνευστικά προβλήματα

και μια φωνή που μόλις ακουγόταν.

Η νοσταλγία είναι μια αρρώστια ανίατη

και η μνήμη σε πηγαίνει όπου θέλει.

Το τίποτα σε βρίσκει ευάλωτο,

αναίτια σου επιστρέφει καλοκαίρια

και πρόσωπα που κάποτε βασίλευαν

ενώ εσύ διατελούσες υπήκοος πιστός.

Πηγή: Επί κλίνης κρεμάμενος, Εκδόσεις Πατάκη, 2023.