Κώστας Κάραλης- Μεταμεσονύχτιο
Η νύχτα είναι μαγική
πέφτει στον ουρανό ένα αστέρι
μια μυστική θα κάνω ευχή
(Αλίκη τι κρατάς στο χέρι)
Ένας διαβάτης προσπερνά
κι απ’ το τραγούδι του μαντεύεις
πόσο τρελά την αγαπά
(Αλίκη πού να ταξιδεύεις)
Τρέχει η σελήνη η μικρή
μες στους αιθέρες σαν ελάφι
δρόμο να κάνει έχει μακρύ
(Αλίκη δώσ’ μου το ξυράφι·)
Η νύχτα φευγει μοναχή
κι ο ραγισμένος μας καθρέφτης
σού λέει με παγερή φωνή
Αλίκη στο κενό μην πέφτεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου