Δημήτρης Λιπερτής - Τρανταφυλλένη

Αν αρρωστήσω μάνα μου, θέλω να σου μηνύσω,
να ’ρτεις, Τρανταφυλλένη, μου να σε ποσιαιρετήσω.
Μεν φοηθείς τον τζιύρην σου, μήτε τον αδερφό σου, έλα,
Τρανταφυλλένη μου, στον αγαπητικό σου.

Μεν φοηθείς τη μάνα σου, μήτε κανέναν άλλον,
μόνον, Τρανταφυλλένη μου πρόφτασε δίχως άλλον.

Άνταν να μπεις της πόρτας μου μεν κρύψεις τον καμόν σου,
αρώτα τζαι τη μάνα μου τζαι πε της «που εν ο γιος σου;»

Άνταν σε δει η μάνα μου που λόγια ’ννα σε πάρει
τζ’ αν είσαι αγάπη σπλαχνιτζιή στον νουν σου μεν τα βάλεις.

Έμπα ζαβρά στην κάμαρην τζ’ έλα δεξιά στο στρώμαν,
σσιύψε Τραντάφυλλένη μου τζιαι φίλα με στο στόμαν.

Με τα γρουσά σερούθκια σου βάστα την τζιεφαλήν μου,
στάθου στο προσιεφάλι μου ώσπου να φκει η ψυσιή μου.

Άνταν να δεις τζιαι βάλουν με στης εκκλησσιάς την πόρταν,
βάλε ζι’ εσούνι μια φωνή να μαραθθούν τα χόρτα.

Άνταν να δεις τζαι βάλουν με στης εκκλησσιάς τη μέσην,
βάλε ζι’ εσούνι μια φωνήν, η εκκλησιά να ππέσει.

Άνταν να δεις τζαι ποσπαστούν τζαι πάσιν να με θάψουν,
τες πέτρες τες ασύντυσσιες, κάμε τες να με κλάψουν.

Άνταν να με περάσουσιν απού τη γειτονιά σου,
έφκα κρυφά της μάνας σου τζαι τράβα τα μαλλιά σου.

Άνταν να δεις τζαι πκιάσουσιν την τσάππαν τζαι το φκυάριν,
ρίξε, Τρανταφυλλένη μου τζ’ εσού χαμέ ψυχάριν.

Άνταν να δεις να γείρουσιν το λάδιν λλίον λλίον,
ξέρε, Τρανταφυλλένη μου, πκιον εν μπορώ να φύω.

Άνταν να πας στην εκκλησσιάν για ν’ άψεις τα τζερκά σου,
βκάρ’ με Τρανταφυλλένη μου, εμέν που την καρκιάν σου

Πηγή: https://tilegrafos.gr/%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b1%cf%86%cf%85%ce%bb%ce%bb%ce%ad%ce%bd%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7-%ce%bb%ce%b9%cf%80%ce%ad%cf%81%cf%84%ce%b7/