Χρίστος Λάσκαρης - Ρωτάω με δέος

Πως πεθαίνουνε, θεέ μου,
ένα τέτοιο χρυσαφένιο απόγευμα,
με φωνές παιδιών να πλημμυρίζουν το δωμάτιο
και τραγούδια από ραδιόφωνα.
Πέστε μου, πως πεθαίνουνε.

Μετά από τόση ομορφιά
Πως συνηθίζουν το σκοτάδι.