Γεμάτη φως η θάλασσα και πέρα
Σειρά τα λιόδεντρα ανηφορίζουν με το μπάτη
Στο μυαλό μου καίγονται δέντρα και κρεμασμένοι
Κ' ένας καπνός πετάγεται φτεροκοπώντας
Κάργες τότε που ράντιζαν το θάνατο
Στάχτη κι αποκαϊδια στα μάτια που βλέπαν
Το απρόβλεπτο
Μέσ' από καμένο γυαλί πάλι ο ήλιος χαμογελούσε.
Πηγή: Το Δόντι της Πέτρας, Σκαπτή Ύλη, 1975.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου