Υπήρξα κάποτε κι εγώ
είχα το πλεονέκτημα να είμαι παίκτης
και να κινώ τους πύργους μου.
Τι τρομερό παιχνίδι, αλήθεια, ήτανε:
να βλέπω τους στρατιώτες μου να αραιώνουν
και τον εχθρό να εισχωρεί στις τάξεις μου·
να μου σκοτώνουν τα άλογα
τους πύργους μου να κυκλώνουν
και να μ' αφήνουν λίγο-λίγο οι δυνάμεις μου.
Κι όταν κι ο στερνός στρατιώτης έπεσε
και μου 'φεραν την είδιση
πως πιάστηκαν αιχμάλωτοι οι στρατηγοί μου
και ακολούθησε μες στους καπνούς η σιωπή,
κατάλαβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου