Ήταν εκείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης…
παράπονο και μοναξιά, σπίρτα βρεμένα
κι ούτε ένα τσιγάρο μισοσβησμένο κάτω.
Οι φίλοι κοιμούνται σε καθαρά σεντόνια
σταμάτησαν το κάπνισμα χρόνια τώρα
έμαθαν να δίνουν συμβουλές
έμαθαν να κρατούν αποστάσεις.
Μετρούν καταθέσεις, πτυχία, δημοσιεύσεις
βαθμούς στα μαθήματα των παιδιών.
Γραφεία της Ολυμπιακής, παραλία, λεωφόρος Νίκης
Μπροστά το περίπτερο μέρα νύχτα ανοιχτό
μα πώς να ζητήσεις μ ‘ άδειες τσέπες;
Ο ηλικιωμένος λούστρος με το κασελάκι του
μόνο τις πρωινές ώρες, αν του μιλούσα θα καταλάβαινε.
Ποιος άνεμος μ ‘έφερε απόψε εδώ;
Ποιος θεός δοκιμάζει τις αντοχές μου;
κι αυτό το τραγούδι γιατί θέλει να με δει να κλαίω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου