Μαρία Ζάμπα -Ωραίοι Θανάτοι

Ήταν ωραίος και σκληρός ο θάνατός Σου...

Ήταν ωραίος

γιατί έμοιαζε το κόψιμο ενός κρίνου

στην άνθησή του απάνω,

και πάντοτε έχει μια ομορφάδα

πανίερη και μυστική

τ' ωραίο πεθαμένο...

Κι' ήταν σκληρός ο θάνατός Σου πάλι

γιατί το κρίνο

ποιος δε λυπάται τ' άσπρο κρίνο

που, πριν ανοίξει ολότελα, πεθαίνει;

Ω! κι' αν ακόμα

πεθαίνει μέσ' στην πρώτην ομορφιά του,

αμόλυντο κι' ευτυχισμένο

προτού χλωμιάσει και προτού

του κιτρινίσει ο Χρόνος

τ' άσπρα του φύλλα!

Μαρία Ζάμπα (Άδανα 1888– Αθήνα 1933)

Η Μαρία Ζάμπα γεννήθηκε στα Άδανα της Μικράς Ασίας. Φοίτησε στη Ζάππειο Σχολή της Κωνσταντινούπολης και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου έκανε την πρώτη της επίσημε εμφάνιση στη λογοτεχνία μέσα από τις σελίδες του Νουμά. Είχαν προηγηθεί δημοσιεύσεις στίχων της σε περιοδικά της Σμύρνης (Αμάλθεια), της Αθήνας (Ελλάς) και της Σάμου (Μικρασιατικό Ημερολόγιο), ενώ το 1924 κυκλοφόρησε η πρώτη της ποιητική συλλογή, που είχε τίτλο Τα τραγούδια μου. Ακολούθησε η δεύτερη και τελευταία συλλογή της Αυγές και Δειλινά, που κυκλοφόρησε το 1930. Πέθανε στην Αθήνα. Βασικά χαρακτηριστικά της ποίησης της Ζάμπα είναι η λιτότητα και αφαιρετικότητα του λόγου της.

Πηγή: Ποίηση Μεσοπολεμική