Θανάσης Τζούλης- Το σκοτωμένο πουλί

Υπάρχουν δρόμοι χωρίς τέρμα

που γλιστρά η νύχτα το κορμί της.

Υπάρχουν δρόμοι μ’ ένα στύλο

και μ’ ένα πουλί σκοτωμένο

στο κρανίο του.

Το σκοτεινό φεγγάρι

κατάπιε όλη τη νύχτα

κι’ αυτός ο στύλος είναι ορόσημο του δρόμου.

Αρχίσαμε από τα μάτια μας,

μην πουληθούμε στους δρόμους

στο πρώτο καραβάνι που θα βρούμε.

Άλλοτε οι δρόμοι είχαν τέρματα.

Μα τα πρόσωπα είναι στραμμένα στον τοίχο

κι’ από τα χέρια τους πέφτουν

δυό απαγχονισμένοι

μέσα στη νύχτα.

Πηγή:https://teflon.wordpress.com/2011/09/25/%ce%b8%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%83%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%b6%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%ce%bf%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%b1/