Περίμενε να γεράσει για να βγει στην ποίηση. Κοίταξε
πίσω ή μπροστά; Έκλεισε την πόρτα του πιάνοντας
μολύβι και χαρτί. Το πρωί γράφει από φως, τις νύχτες
από σκοτάδι, και στο μεσοδιάστημα κυκλώνεται από
ομίχλη.
Έπρεπε να γεράσει για να στοχαστεί τον έρωτα. Κοί-
ταξε πίσω ή μπροστά; Έκλεισε την καρδιά του πιάνο-
ντας το υπονοούμενο. Το πρωί γράφει από χαρά, τις
νύχτες από λύπη, και στο μεσοδιάστημα μετρά απώ-
λειες.
Έφτασε να γεράσει για να δει τον κόσμο. Κοίταξε πίσω
ή μπροστά; Έκλεισε κάθε λογαριασμό πιάνοντας τελι-
κά την προσευχή. Το πρωί γράφει απ’ τον θεό, τις νύ-
χτες απ’ τον διάβολο, και στο μεσοδιάστημα εξερευνά
την άγνοια.
Ήτανε να γεράσει για να μπει στην ποίηση. Κοίταξε
πίσω ή μπροστά; Άνοιξε τα μάτια του δίνοντας νόημα
στα χέρια. Το πρωί γράφει στίχους, τις νύχτες τούς
διαλύει, και στο μεσοδιάστημα παίζει με τις λέξεις.
Δημήτρης Καταλειφός, Συμπληγάδες γενεθλίων, Εκδόσεις Πατάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου