Δημήτρης Χουλιαράκης - Όπως το διηγήθηκε ένα μολυβένιο στρατιωτάκι

Είχα ένα σύντροφο αχώριστο
καλύτερο δεν θα ’βρισκα απ’ αυτόν
το τύμπανο στη μάχη μάς καλούσε
κι εκείνος πλάι μου πάντα χαμογελούσε
στη λύπη στη χαρά.


Μια σφαίρα ήρθε καταπάνω μας
– για μένα να ’ναι ή γι’ αυτόν; –
κι άξαφνα τις ζωές μας χώρισε
εμπρός μου κουβάρι αιμάτινο τον σώριασε
κομμάτι μου σα να ’ταν του κορμιού.


Το χέρι του άπλωσε ν’ αγγίξει το δικό μου
όμως εγώ τ’ όπλο μου κρατώ
και σημαδεύω τον εχθρό:
«Φίλε μου, δεν μπορώ τον πόνο σου να γιάνω
στην αιώνια μέσα θ’ ανταμώσουμε ζωή
και ξανά ο ένας πλάι στον άλλο
θα βαδίσουμε μαζί.»

(Από τη συλλογή «Αναπολόγητος στις κούνιες ντάλα μεσημέρι», εκδ. Το Ροδακιό, 2013)

Πηγή : Andro.gr [ https://www.andro.gr/special-categories/badges/proems-about-army/5/ ]