Τάσος Λειβαδίτης - Μικρή Πολωνέζα

Σπίτια γεμάτα φαντάσματα πάνω απ’ τη σιωπηλή πολιτεία
ωχρές γυναίκες πίσω απ’ τα τζάμια (τι περιμένουν),
βαλσαμωμένοι γέροι στα καφενεία
το πάτωμα τρίζει με παράπονο, στεναγμοί από σκάλες που πεθαίνουν
σκόνη αιώνων στα έπιπλα κ’ οι καμπάνες που μας υπενθυμίζουν πανάρχαια χρέη
στο βάθος καπνίζουν ακόμα οι στάχτες απ’ την προδομένη Βαρσοβία –
– ω, μα γιατί άφησα να μεγαλώσω, πώς ξεγελάστηκα, ένας κόσμος
χωρίς επανόρθωση – κι όμως, θυμάσαι παιδιά, οι μέρες μας ήταν
ένα υπέροχο αίνιγμα που το λύναμε καμμιά φορά στον ύπνο
κι ο καθηγητής του πιάνου, τ’ απογέματα, έπαιζε εκτός μαθήματος
λίγο Σοπέν για την ωραία θεία Ελβίρα και το ρολόι χτυπούσε επτά.
Αργότερα ο καθηγητής παντρεύτηκε την υπηρέτριά μας,
η θεία Ελβίρα έκλαιγε μέρες και το ρολόι χτυπούσε πάντα επτά.

(Από τη συλλογή «Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου», εκδ. Κέδρος, 1990 / εκδ. Μετρονόμος, 2018.)

Πηγή : Andro.gr [ https://www.andro.gr/special-categories/badges/poihmata-gia-ton-sopen/2/ ]