Και το φεγγάρι αυτοπυρπολείται
ξέροντας τόσα πολλά για όλους μας,
σαν πουτάνα που γέρασε στο κουρμπέτι
και σκύβει τώρα στο πλεχτό της,
σοφή απ’ όσα είδε,
χωρίς ελπίδα ή ψευδαισθήσεις,
χωρίς να περιμένει πουρμπουάρ,
χωρίς να περιμένει σύνταξη,
χωρίς να καρτεράει το γιο της απ’ τη φυλακή,
χωρίς ν’ αδημονεί καν για το θάνατο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου