Γιάννης Ρίτσος - Ο ύποπτος

Κλείδωσε την πόρτα. Κοίταξε πίσω του καχύποπτα

κι έχωσε το κλειδί στην τσέπη του. Σ' αυτή τη στάση το συλλάβανε.

Μήνες τον ταλαιπώρησαν. Ώσπου, ένα βράδυ, ομολόγησε

(κι αυτό αποδείχτηκε) πως το κλειδί και το σπίτι

ήταν δικά του. Όμως κανένας δεν κατάλαβε

γιατί είχε κρύψει το κλειδί του. Κι έτσι,

παρ' όλη την αθώωσή του, για όλους έμεινε ύποπτος.

Μαρτυρίες Β', Κέδρος 1996.

Αντλήθηκε απ' τον Χαρτοκόπτη του Γ. Χ. Θεοχάρη