Τάσος Λειβαδίτης - Ποιήματα

 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 

Το έγκλημα

Μόλις είχε γεννηθεί κι οι γυναίκες, κλαίγοντας κάτω στο πλυσταριό, 

του ‘πλεναν κι όλας το πουκάμισο

για την ημέρα της δίκης

********

Η χρεωκοπία των αριθμών

Κι ο τρελός της παλιάς συνοικίας – μια νύχτα, θυμάμαι,

τον κυνηγούσαν και για να σωθεί κρύφτηκε στο γειτονικό

σχολείο,

κανείς δεν τον ξανάδε από τότε, τι απέγινε, άγνωστο.

Μόνο που απ’ την άλλη μέρα ο δάσκαλος έκανε πάντα λάθος

στό μέτρημα

κι έβρισκε ένα παιδί περισσότερο.

******

Τάσος Λειβαδίτης : Τόμος 2 της τρίτομης έκδοσης του Κέδρου

ΙΙ. 

ΒΙΟΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ 

Εφαρμοσμένος μαρξισμός

Και καμιά φορά ενώ είμαι μόνος στην κάμαρα κρύβω τα λίγα 

χρήματά μου, για να μπαίνει πιο άφοβα απ το παράθυρο

το φως του φεγγαριού

*****

Παράδοξα απογεύματα

Μια γυναίκα καθόταν σ’ ένα παγκάκι στο πάρκο, ολομόναχη, 

κρατούσε μιάν ομπρέλα, δεν είχε που να πάει, 

ώσπου σηκώθηκε και με αργά, αλλά αβέβαια βήματα, 

ανέβηκε στον ουρανό.

*****

Καθ’ ημέραν βίος

Οι άνθρωποι βιάζονται: έγνοιες, βιοτικές συνθήκες, όνειρα συμβιβασμοί-

πού καιρός να γνωρίσουν τη ζωή τους.

~!*~!*~!*

Πανσέληνος

«Μητέρα, της λέω, μη μου ετοιμάζεις πια το γάλα- δεν μπορείς να καταλάβεις ότι είσαι πεθαμένη;» Περίμενα να δω τι θα πεί.

Ήταν Ιούνιος, βράδυ, με μια φανταστική πανσέληνο στον ουρανό.

Και μη μου πείτε πως αυτό δεν ήταν μία απάντηση.

~!*~!*~!*~!*

Υπάρχουν πράγματα που τα περιμένεις χρόνια κι άλλα που

συμβαίνουν μέσα σε μια στιγμή, καθορίζοντας για πάντα τη ζωή σου"

~!*~!*~!*~!*~!

"Τις νύχτες έπαιρνα τις βαλίτσες μου ακόμα και στον ύπνο, γιατί

ποιος ξέρει το τέλος του ταξιδιού;"

~!*~!*~!*~!*~!

"Τα βράδια έριχνα όλες μου τις σκέψεις απ' το παράθυρο μήπως και

βρουν το δρόμο οι χαμένοι ταξιδιώτες"

~!*~!*~!*~!*~!

"Ξύπνησα άξαφνα μια νύχτα χωρίς να θυμάμαι ποιος είμαι ή όπως

αυτή η βρεγμένη ομπρέλα στο διάδρομο είναι η αδιάσειστη

απόδειξη ότι διέσχισα τον κατακλυσμό"

~!*~!*~!*~!*~!

"Είμαι χρεωμένος τόσες σκληρότητες, μα εγώ φεύγοντας θ' αφήσω

ένα γράμμα τρυφερό γι' αυτούς που θα 'ρθουν"

~!*~!*~!*~!*~!

"Μια νύχτα στη βεράντα έκανε να πιάσει έν' άστρο που έπεφτε-και

γκρεμίστηκε απ' τις σκάλες. Από τότε στηριγμένη στα δεκανίκια

προχωράει και χάνεται σε κήπους φανταστικούς"

~!*~!*~!*~!*~!

"Λυπηθείτε τους ποιητές που τους τρελαίνουν δυο δισεκατομμύρια

εκδοχές για ένα μοναδικό κόσμο"

~!*~!*~!*~!

Παρερμηνείες 

Οι νύχτες του χειμώνα μεγαλώνουν κλέβοντας τις έγνοιες της μέρας

ο ποιητής χάνεται για μια λέξη, οι εραστές για μιαν απάντηση 

οι αιχμάλωτοι απελευθερώνονται μ’ έναν μονάχα πυροβολισμό 

το ουράνιο τόξο είναι η παράξενη αλληλογραφία ανάμεσα σε δυο καταφρονεμένους.

~!*~!*~!*~!*~!

Ανταμοιβή 

Ένα παιδί κοιμάται. Όλη τη μέρα έκλαψε. Αλλά τώρα χαμογελάει

καθώς η Μεγάλη Άρκτος του γλείφει με τη χρυσαφιά της γλώσσα 

το ξεσκέπαστο πόδι του.

~!*~!*~!*~!*~!

Διαθήκη 

Ίσως να το ‘βρα. Αλλά δεν θα σας το πω. Γιατί τότε εσείς τι θα ψάχνετε;

~!*~!*~!*~!*~!

Ποιητές 

Ύποπτοι θαυματοποιοί που πυροβολούν τις λέξεις-

και γίνονται πουλιά.

Πείρα αιώνων 

Γι αυτό σου λέω, μην κοιμάσαι είναι επικίνδυνο. Μην ξυπνάς : θα μετανιώσεις.

~!*~!*~!*~!

Δραπέτης 

Το παντελόνι του το άφησε στα δόντια των σκυλιών.

Με το σακάκι του σκέπασε ένα άγαλμα.

~!*~!*~!*~!

Υστεροφημία 

Όταν πεθάνουμε όλα όσα ονειρευτήκαμε έρχονται και στέκουν 

κάπου εκεί στην κάμαρα. Κι άξαφνα όλοι σέβονται νεκρό 

το χτεσινό «παλιόσκυλο».

Απ' το προφίλ του Σπύρου Αντωνόπουλου